Witamina K2 - Zdrowastopa: Profilaktyka i leczenie wad stóp i postawy, Naturoterapia

Witamina K2. Ochrona kości i zdrowe tętnice z witaminą K2.
Miliony ludzi stosuje obecnie suplementację wapnia w celu utrzymania zdrowych kości. Jednak niewielu pacjentów czy lekarzy zdaje sobie sprawę z faktu, że optymalizacja integralności kości obejmuje więcej, niż przyjmowanie tylko jednego składnika odżywczego. Niezbędną do tego celu okazuje się być witamina K2, która ponadto wspomaga zdrowy układ sercowo-naczyniowy. Ostatnie badania ujawniły, że niedobór witaminy K2 zakłóca regulację poziomu wapnia. W rzeczywistości, niskie jej stężenie wiąże się z podniesionym ryzykiem choroby serca i miażdżycy naczyń krwionośnych. Niektórzy lekarze już od dawna zdają sobie sprawę z faktu, że niedobór wapnia w kościach zwiększa prawdopodobieństwo osadzania się go w tętnicach i na odwrót. Jego deficyt w kościach prowadzi do osteoporozy, a gromadzenie na ścianach tętnic do choroby wieńcowej serca i innych schorzeń sercowo-naczyniowych, nerkowych czy neurodegeneracyjnych. Pomimo, że witamina K była łatwo dostępna od dziesięcioleci, zalecano zaledwie symboliczną jej ilość do spożycia, wymaganą dla prawidłowego krzepnięcia krwi, ignorując optymalny poziom witaminy K niezbędny do utrzymania zdrowych kości i tętnic. Ten artykuł omawia sposób działania witaminy K2 regulującej poziom wapnia jak i ostatnie dowody potwierdzające, że ta unikalna witamina zapobiega chorobom serca i osteoporozie, a nawet pewnym rodzajom nowotworu.
Witamina K2 – kluczowa dla zdrowia kości i tętnic.
Osteoporoza i choroby serca wydają się być całkowicie niepowiązanymi ze sobą schorzeniami. Patrząc z grubsza, dzielą ze sobą kilka wspólnych cech. Obie choroby

rozwijają się wraz z wiekiem. Rzadko dotykają osoby, które nie ukończyły 30 roku życia, a często pojawiają się u tych w wieku 60-70 lat. Zarówno osteoporoza, jaki i

miażdżyca tętnic wieńcowych nie pojawia się nagle, lecz rozwija się przez dekady, zaczynając u 20-latków (lub u młodszych osób) do czasu wystąpienia ataku serca czy innej katastrofalnej sytuacji. Podobieństwa wydają się na tym kończyć — aż nie spojrzymy głębiej. Już w XIX wieku, naukowcy wiedzieli, że nieznana materia wyścielająca chore tętnice przypomina strukturę kości. Jednak, przez następne 100 lat, to odkrycie zostało uznane wyłącznie za ciekawostkę: nieunikniony element procesu starzenia się i świadectwo “zużycia”, tak jak w przypadku artretyzmu. Dr Linda Demer wraz z zespołem z Uniwersytetu Kalifornia w Los Angeles, jako jedni z pierwszych wyjaśnili ten ciekawy związek, dzięki udanej identyfikacji białka w ludzkiej blaszce miażdżycowej, które – jak wierzono wcześniej – znajdowało się tylko w tkance kostnej. Tak zwane białko morfogeniczne kości-2, odgrywa ważną rolę w ich tworzeniu. Od tego czasu, kilka innych kluczowych regulatorów formowania kości zostało zidentyfikowanych w blaszce miażdżycowej, takich jak macierz białka GLA i osteopontyna, sugerując, że wspólne czynniki mogą wpływać na zdrowie kości i tętnic.
Inna ciekawa obserwacja zwiększała apetyt naukowców na znalezienie związku pomiędzy chorobami kości i tętnic. Osoby cierpiące na osteoporozę czy niedobór wapnia w kościach, są bardziej narażone na osadzanie się jego nadmiaru w tętnicach i na odwrót. W rzeczywistości, często zakładano, że depozytami wapnia czy zwapniałych płytek były właściwie w pełni utworzone tkanki kostne. Dlatego też zwapnienie naczyniowe powinno właściwie nazywać się skostnieniem naczyniowym — formacją kości w naczyniach krwionośnych. W podobny sposób wiele “czynników ryzyka” miażdżycy naczyń wieńcowych powszechnie pojawia się również przy w osteoporozie: starzenie się, cukrzyca, siedzący tryb życia, palenie i wysoki cholesterol. Naukowcy zbadali dlaczego istnieje tak ścisły związek pomiędzy nadmiarem wapnia w jednym organie (kościach) i jego niedoborem w innym (arteriach) oraz dlaczego u osób, które wydają się być zdrowe pojawiają się równocześnie dwie tak skrajne choroby? Początkowo twierdzono, że może odpowiadać za to nieprawidłowy transfer wapnia z kości do tętnic. Jednak badania nie potwierdziły tej tezy, odkąd wiemy że każdy mechanizm ma własny system regulacji. Pomimo, że istnieją pewne leki sprzedawane na receptę, takie jak Evista ® (raloksyfen) i Fosamax ® (alendronian), które przeznaczone są dla osób cierpiących na osteoporozę, nie pojawiło się żadne rozwiązanie problemu zachowania zdrowia zarówno kości jak i tętnic. Aż do teraz. Aktualne badania potwierdzają rolę niektórych substancji odżywczych – w szczególności witaminy K2 – w kontrolowaniu związku pomiędzy chorobami kości i tętnic poprzez kierowanie metabolizmem wapnia w organizmie.

Witamina K – podstawowe informacje.
Naturalna witamina K obecna jest w dwóch formach: witaminy K1 (filochinon) znajdującej się w liściastych, zielonych warzywach i witaminy K2 (menachinon)
występującej w podrobach zwierzęcych, żółtku jajka i nabiale. Witamina K jest niezbędna dla wątroby, by wyprodukować białka odpowiedzialne za
krzepnięcie krwi (czynniki II, VII, IX, X i białka S i C). Stanowi podstawę dla leków blokujących działanie witaminy K, takich jak Coumadin ® (warfaryna) stosowanych
u ludzi którzy mają problemy związane z krzepnięciem krwi czy są w grupie ryzyka tworzenia skrzepów. Dlatego ustalenie zapotrzebowania na witaminę K dla ludzi, oparto na ilości niezbędnej do utrzymania prawidłowej równowagi pomiędzy krzepnięciem krwi a jej rozrzedzaniem. Krew nie powinna być ani nadmiernie „rozrzedzana” ani zbyt

krzepliwa. Ostatnie badania ujawniły, że odgrywa ona ważną rolę nie tylko w krzepnięciu krwi ale i w zachowaniu zdrowych kości i tętnic dzięki utrzymywaniu wapnia poza

arteriami. Niestety dietetyczne rekomendacje dotyczące przyjmowania witaminy K w celu regulacji krzepnięcia krwi są o wiele niższe niż wymagane dla zachowania
optymalnego zdrowia kości i tętnic.
Witamina K2: co musisz wiedzieć.

Pomimo, że wapń jest niezbędny dla zachowania zdrowia, to jednak jego nieprawidłowy metabolizm może prowadzić do zaburzeń takich jak osteoporoza i choroba sercowo-naczyniowa. Okazuje się, że kluczowym czynnikiem regulującym ten pierwiastek w organizmie jest witamina K2. Niedostateczny poziom witaminy K2 prowadzi do zmniejszonej gęstości mineralnej kości, głównego czynnika ryzyka wystąpienia osteoporozy i nadmiaru wapnia w ścianie tętniczej, co zwiększa ryzyko choroby serca.

W Japonii wykazano, że witamina K2 podawana pod postacią wysokodawkowanego leku na receptę albo bogatej w nią potrawy zwanej natto znacznie łagodzi objawy osteoporozy. Badania wykazały również, że nawet niewielkie ilości witaminy K2 zwalczają choroby serca poprzez kontrolowanie regulujących wapń białek w tkance

naczyniowej, utrzymując wapń z dala od tętnic i zapobiegając formacji niebezpiecznych płytek zwapnieniowych. Witamina K2 występuje w znacznie mniejszych ilościach w diecie niż witamina K1. Dlatego też większość z nas spożywa niewiele pokarmów bogatych w witaminę K2. Aktualne zalecenia dietetyczne dla witaminy K skupiają się na ilości jaka jest niezbędna do regulacji krzepnięcia krwi i przeważnie ignorują ilość potrzebną do utrzymania zdrowych kości i tętnic.

Witamina K2 chroni przed chorobą wieńcową serca.

Witamina K2 – istotne substancje znane jako menachinony.

Menachinony stanowią około 10% spożywanej witaminy K i mogą być również syntetyzowane w jelicie przez prawidłową mikroflorę. Menachinony dzielimy na kilka form. Do określenia każdej z nich stosuje się skrót – MK-n, gdzie ‘n’ oznacza liczbę prenylowych łańcuchów bocznych. MK-4 w dużych dawkach dostępny jest w formie leku na receptę. MK-8 i MK-9 znajduje się w produktach fermentacji, jak np. sery. Soja natto jest natomiast bogatym źródłem wysoko bioprzyswajalnej formy witaminy K2 znanej jako MK-7. MK-4 różni się od innych menachinonów, ponieważ nie jest głównym składnikiem MK-n produkowanym przez mikroflorę jelita.

Białka regulujące wapń.

Potencjalna rola witaminy K2 w zapobieganiu rozwoju blaszki miażdżycowej pojawiła się wraz z zaobserwowaniem jej wpływu na kilka białek kości, których główną funkcją jest utrzymywanie wapnia w odpowiednim miejscu w organizmie. Osteokalcyna jest białkiem regulującym wapń, która jest kontrolowana przez witaminę K2. Zwykle ulega procesowi zwanemu karboksylacją, który wiąże ją do mineralnej części kości. Jednak w przypadku niedoboru witaminy K2, osteokalcyna nie może spełniać tej funkcji, doprowadzając do nieograniczonej resorpcji wapnia (usunięcia) z tkanki kostnej, co prowadzi do osteoporozy. Odwrotna sytuacja występuje w tętnicach. Wapń osadza się, ponieważ inne białko, zwane białkiem GLA macierzy, które jest inhibitorem zwapnienia i również jest kontrolowane przez K2, nie może ulec procesowi karboksylacji w przypadku niedoboru witaminy K. Jako, że tylko karboksylowane białko GLA macierzy hamuje zwapnienie, odkryto, że niedokarboksylowane białko GLA występuje w

nadzwyczajnie wysokich koncentracjach na krawędzi zwapniałej blaszki miażdżycowej, co sugeruje że odgrywa aktywną rolę w osadzaniu się wapnia w blaszce. Osłabienie funkcji osteokalcyny i białka GLA macierzy z powodu niekompletnej karboksylacji skutkuje zwiększonym ryzykiem rozwoju odpowiednio osteoporozy i zwapnienia naczyniowego.